การสืบค้นของคนขี้สงสัย ตอนที่ 2: เส้นทางเดินของผู้กล้า

ภาพโดย Janthip Piyaworlathum

          ในการแสวงหาเส้นทางเดินแห่งจิตวิญญาณ เราแต่ละคนล้วนมีเส้นทางของตัวเอง แม้ว่าศาสนาหรือผู้รู้จะได้แสดงให้เห็นว่าเส้นทางที่มีศาสดาทั้งหลายเดินมาก่อนหน้าเป็นอย่างไร และแม้เราจะยอมเดินตามด้วยความเคารพและจริงใจเพียงใด ภารกิจของเรา คือการแสวงหาด้วยตัวเราเอง เพื่อที่จะได้รู้อย่างประจักษ์แจ้งด้วยตัวเอง และนั่นอาจหมายถึงการลองเป็นตัวของตัวเอง ที่เสี่ยงต่อการถูกกล่าวหาและตัดสินโดยผู้คนในสังคม  จึงจำต้องอาศัยความกล้าหาญ และกำลังใจอย่างยิ่ง  และเมื่อเราค้นพบศักยภาพของที่เป็นดังขุมทรัพย์ภายในตัวเองได้ เราจะตอบแทนสังคมได้อย่างสมภาคภูมิ

          ผมขอยกงานเขียนของโจเซฟ แคมเบล นักตำนานวิทยาผู้สร้างแรงบันดาลใจให้กับการ แสวงหาทาง จิตวิญญาณแห่งยุคสมัย จากหนังสือ A Joseph Cambell Companion: Reflection of the Art of Living ที่เหมือนกับกลั่นกรองและสะกัดมาจากความเข้าใจในการแสวงหาของมนุษย์ที่เขาสั่งสมมาหลายสิบปี

          อภิสิทธิ์อันสูงสุดของการมีชีวิตที่เราได้รับ อยู่คือการได้เป็นสิ่งที่เราเป็นไม่ว่าคุณจะทำอะไร ก็ตาม จงทำมันราวกับเล่นชีวิตนั้นหามีความหมายใดๆ คุณนำความหมายมาใส่ให้ชีวิต ดังนั้น ความหมาย ของชีวิตก็ขึ้นอยู่กับว่าคุณให้ความหมายมันอย่างไร ความหมายของชีวิตก็คือการมีชีวิตอยู่ 

         แนวทางของนักรบคือการกล่าวว่า “ใช่” กับชีวิต และ “ใช่” กับสิ่งทั้งมวล มีส่วนร่วมอย่างรื่นรมย์กับ ความโศรกเศร้าของโลก เราไม่สามารถเยียวยารักษาโลกแห่งความโศกเศร้า แต่เราเลือกที่จะ มีชีวิตกับมันอย่างรื่นรมย์ได้เวลาเราพูดว่าจะจัดการคลี่คลายปัญหาของโลก เรากำลังเห่าหอนใส่ต้นไม้ผิดต้น   โลกนี้สมบูรณ์ มันเต็มไปด้วยปฏิกูล และมันก็เป็นเช่นนี้เรื่อยมา  

          เราจะไม่เปลี่ยนมัน   หน้าที่ของเราคือการทำชีวิตของเราให้ดี เราต้องพร้อมที่จะสลัดแผนการของชีวิต ทิ้งไปเสีย เพื่อที่จะมี ‘ชีวิต’ ที่รอคอยเราอยู่ ผิวหนังแผ่นเดิมจำต้องหลุดลอก ออกไปก่อนที่ผิวหนัง ชุดใหม่จะเกิดขึ้น     หากเราพยายามแก้ไขแต่สิ่งเดิมๆ เราจะติดแหงก                                             เวลาเรายึดอยู่กับรูปแบบใดๆก็ตาม เรากำลังจะเสี่ยงต่อการผุพังลง                  นรกก็คือชีวิตที่แห้งผาก                                                                            นักกักตุนในตัวเราช่างยึดติด และจำต้องถูกปลิดชีพลง           เพราะหากเรายึกกุมอยู่กับรูปแบบที่เป็นอยู่

เราก็จะไม่มีรูปแบบอะไรใหม่ๆในชีวิต                                             คุณจะเจียวไข่โดยไม่ตอกไข่ให้แตกไม่ได้หรอก  ทำลายแล้วค่อยสร้างใหม่

          เราสร้างอะไรไม่ได้เลยจากสิ่งที่สมบูรณ์แล้ว   ในทุกๆ กระบวนการจะมีการแตกสลายของบางสิ่งเสมอ โลกจำต้องพังลงเพื่อนำชีวิตใหม่ให้ก่อเกิด     หากเมล็ดพันธุ์ไม่ยอมตายลง ก็จะไม่มีต้นไม้                         ขนมปังเป็นผลมาจากความตายของธัญพืช                                              ชีวิตดำรงอยู่บนชีวิตทั้งหลาย   ชีวิตของเราอยู่ได้ด้วยการกระทำของผู้อื่น หากคุณอยากทำให้ชีวิตน่าอยู่ คุณจำต้องรับมันให้ได้

          จริงๆ แล้วเรามีชีวิตอยู่เพื่อจะได้สัมผัสถึงประสบการณ์ของชีวิตที่มีทั้งความเจ็บปวดและความสุขสันต์ โลกที่เป็นอยู่เหมาะกับเราเป๊ะ และเราเองก็เหมาะเจาะกับโลกนี้มาก โอกาสในการค้นพบพลังชีวิตที่ล้ำลึกภายในตัวเองจะมาถึงเมื่อชีวิตเผชิญกับอุปสรรคที่ท้าทาย การปฏิเสธความเจ็บปวดและมรสุมของชีวิตคือการปฏิเสธชีวิต เรายังมาไม่ถึงเลยหากเรายังไม่สามารถกล่าวคำว่า “ได้เลย” กับทุกสิ่งทุกอย่าง

          การมีอยากเป็นฝ่ายถูกกับเรื่องราวใดๆก็ตาม คือการปรักปรำสิ่งนั้น ความฉงนฉงายและอัศจรรย์ใจต่างหากที่จะนำเราไปข้างหน้า   ขณะที่คุณใช้ชีวิตไปตามวิถีทางของคุณ หากนกขี้ใส่ก็อย่าได้เสียเวลากับการเช็ดมันออก การหาแง่มุมอันน่าขันให้กับสถานการณ์ที่คุณเผชิญอยู่จะช่วยเพิ่มระยะทางทางจิตวิญญาณเพิ่ม อารมณ์ขันจะปกปักษ์รักษาคุณ 

          จงดำเนินรอยไปตามความสุขอันลึกซึ้งที่เกิดแต่ภายใน ชีวิตของผู้กล้าคือการมีชีวิตอย่างผจญภัยตามลำพัง            ในการเดินรอยตามเสียงเรียกสู่การผจญภัย มันจะไม่มีความปลอดภัยหรือมั่นคงใดๆ ถ้าคุณรู้ว่าผลลัพธ์ปลายทางคืออะไร ก็จะไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นอีกต่อไป

การปฏิเสธเสียงเพรียกภายใน ก็คืออาการเน่าบูดของชีวิต            หากคุณมีประสบการณ์ที่ไม่ดีกับสิ่งใด คุณก็จะประสบกับแง่ร้ายของสิ่งนั้น ดังคุณเดินเข้าป่าในห้วงยามที่มืดมิดที่สุดและมันก็ไม่มีทางเดิน          เพราะหากมันมีทางเดินไว้ให้แล้ว มันก็เป็นเส้นทางของผู้อื่น                           มันไม่ใช่เส้นทางของคุณ หากคุณเดินตามเส้นทางของคนอื่น

          คุณก็จะไม่อาจบรรลุถึงศักยภาพในตัวคุณเอง                              เวลาอันเป็นนิรันดร์คือที่นี่และเดี๋ยวนี้                                                       สิ่งศักดิ์สิทธิ์ดำรงอยู่ในตัวคุณ   จงใช้ชีวิตจากแกนภายในของคุณเอง

          ภารกิจอันแท้จริงของคุณ คือการออกไปจากสังคมของคุณเพื่อค้นหาความสุขอันลึกล้ำ สังคมกลายเป็นศัตรูเมื่อสังคมยัดเยียดกรอบของมันให้ผู้คน                                   มังกรมีเกล็ดมากมาย ทุกคนต่างพูดคล้ายกันว่า “คุณควรจะ…”                         ฆ่ามังกรตัวนี้ทิ้งไปเสีย ใครก็ตามที่ฆ่ามังกรตัวนี้ลงได้ก็จะกลายเป็นเด็ก การแหกคอกคือการดำเนินไปตามความสุขอันลึกซึ้ง                                 เลิกราจากสถานที่เก่าๆเดิมๆ เริ่มต้นออกเดินทางของคุณเองเยี่ยงผู้กล้า ไปตามสัญญาณแห่งปีติภายใน คุณทิ้งสิ่งเก่าๆไปเมื่อวานราวกับงูลอกคราบ

          เป้าหมายของการเดินทางของผู้กล้าที่ดิ่งลงสู่ขุมทรัพย์คือการค้นหาระดับต่างๆของจิตที่เปิดกว้าง เปิด เปิด เปิดและในที่สุดก็เปิดรับ ความลี้ลับแห่งธรรมชาติยิ่งใหญ่ภายในตัวคุณ         ไม่ว่าธรรมชาติที่ว่าคือความเป็นพุทธะหรือพระคริสตร์ก็ตาม

          นี่คือ การเดินทาง

-------------------------

หมายเหตุ*  โจเซฟ แคมเบลนักตำนานวิทยาชาวอเมริกันผู้ที่ได้ทุ่มเทชีวิตให้กับการค้นคว้าและศึกษาตำนาน ของวัฒนธรรม ต่างๆของมนุษย์ได้มองเห็นเส้นทางการเดินทางจิตวิญญาณมนุษย์ที่หลากหลายต่างๆ ได้อธิบายให้เห็นถึงแรงปรารถนา ของมนุษย์ใน การแสวงหาความหมาย ความจริง อิสรภาพและ และศักยภาพอันสูงสุดของการเกิดมาเป็นมนุษย์ และมีอิทธพลต่อคนสำคัญ ในวงการศิลปะ อย่างจอร์จ ลูคัส ผู้สร้างหนังเรื่องสตาร์วอร์ส  หนังสือที่แคมเบลเขียนและมีชื่อเสียงอย่างยิ่งคือ The Hero of a Thousand Faces และ The Power of Myths