เสียงสะท้อนจาก 'กายกรุณา'

โดย ณัฐฬส วังวิญญู

ผมเริ่มชอบคอร์ส กายกรุณา ตั้งแต่เห็นคำประกาศของพื้นที่ฝึกที่เรียกว่า “โดโจ” แล้ว เพราะเป็นประกาศที่เปิดโอกาสกับการฝึกฝนสู่ความเป็นเลิศที่เปิดรับความผิดพลาดทั้งมวล โดยไม่ถือว่าอะไรผิดหรือถูก แต่เพื่อให้เกิดการแสดงออกอย่างเต็มที่ ปลอดภัยสำหรับทุกคน

สิ่งที่เราสื่อสาร 7% ผ่านคำพูด 93% เป็นสิ่งที่เราแสดงออก ได้แก่ 53% ผ่านน้ำเสียง อีก 40% ผ่านกิริยาหรืออาการทางกาย และส่วนใหญ่ที่ผ่านทางกายเป็นไปตามการเรียนรู้ (ที่ได้รับการถูกสอน) แบบเดิมๆ โดยเฉพาะในภาวะปกป้อง เพราะสมองส่วนที่เป็นสัญชาตญาณ กระทำการอย่างรวดเร็วอย่างไม่ต้องพึ่งพา “ความตั้งใจ” หรือ “สติ” อะไรของเจ้าตัวเลย

ครูเดวิดให้ลองยื่นหมัดให้ชิดหน้าของบางคน สิ่งที่คนนั้นตอบสนองคือการยื่นหมัดดันกลับ เป็นต้น หรือเวลาที่เดวิดให้เราแต่ละคนได้เช็คอินว่าอะไรที่ทำให้เรามาเรียนรู้คอร์สนี้ และเป็นเพราะเราแคร์อะไร หรือให้คุณค่าหรือความ
สำคัญกับเรื่องอะไร คนละไม่เกิน ๑ นาที โดยไม่ต้องตระเตรียมความคิดหรือคำพูดอะไร โดยขอให้สังเกตความรู้สึกที่เกิดขึ้นในกาย ยามที่ต้องแสดงออกต่อหน้าผู้คนว่าเป็นอย่างไร หลายคนบอกว่า เกร็ง ในบางจุด หรือ หัวใจเต้นเร็ว ร่างกายมีอาการตื่นตระหนักมากน้อยต่างกัน และโดยหลักแล้วอาการเหล่านี้เกิดจากสัญชาตญาณ และการเรียนรู้จากอดีตในการปกป้องตัวเอง เป็นความกรุณาพื้นฐานของร่างกายที่มีต่อตัวเอง เราจึงควรชื่นชมขอบคุณศักยภาพนี้ แม้ว่าจะสร้างผลเสียอื่นๆก็ตาม ด้วยเพราะเราไม่รู้และไม่สามารถเท่าทันและควบคุมจัดการความเป็นสัตว์ในตัวเองได้

ดังนั้นสิ่งที่สำคัญประการแรกคือเฝ้าสังเกต สนใจใคร่รู้กับสิ่งที่เกิดขึ้นในร่างกายของเราอยู่เสมอ เพราะมันเป็นกระจกบานใหญ่ที่สะท้อนการเรียนรู้ของเราได้อย่างตรงไปตรงมาที่สุด

ประการที่สอง ไม่ตัดสินปฏิเสธ โดยเฉพาะอาการทางกายที่เกร็ง เคร่ง ตึง เครียด ในอารมณ์ลบหรือภาวะปกป้อง

ประการที่สาม ฝึกผ่อนคลาย

ครูยังให้เราลองสื่อสารผ่านกายแบบเกร็งด้วยคำพูดที่มีความสุข แล้วสลับเป็น กายผ่อน แต่คำพูดจริงจังเคร่งเครียด เป็นพลังที่ขัดแย้งและสับสนต่อกัน พลังแห่งความรักและความสุข หรือความต้องการที่ได้รับการตอบสนอง เช่น สันติภาพหรืออิสรภาพสร้างพลังอำนาจที่ยิ่งใหญ่ในการสร้าง ตั้งศูนย์หรือหลักมั่นแห่งการตระหนักรู้และกระทำการ (centering) ครูให้เราทดลองจับคู่แล้วคนหนึ่งยื่นแจนวางบนไหล่อีกคนให้โน้มงอ โดยลองให้ขัดขืนต่อสู้ แล้วลองเปลี่ยนเป็นการเชื่อมต่อกับความรักในท้องไหลผ่านตัวและแขน ออกไปผ่านฝ่ามือและนิ้ว จะทำให้เห็นความเข้มแข็งผ่านการเชื่อมต่อที่มั่นคงกับพลังด้านบวกภายในตัว

เมื่อเราคือกันและกันแล้ว ทุกอย่างเป็นไปได้ การเปลี่ยนแปลงที่ไม่ขัดขืน พลังการเปลี่ยนแปลงแห่งความกรุณาและความเป็นหนึ่งเดียวกัน ฝึกสร้างภาวะเปิด ที่ไม่เพียงแต่คิดหรือรู้สึกเท่านั้น แต่สร้างสนามพลังแห่งการยอมรับเอาผู้คนเข้ามาไว้ในใจ ก่อนการสื่อสารใดๆจะเกิดขึ้น การยอมรับด้วยใจก่อนนี้เป็นพลังมหาศาลในการสื่อสาร (Field of Energetic acceptance)

ฝึกก้าวแบบอคิโด้และการหมุนเดินในห้อง เพื่อสร้างพื้นที่ให้ตัวเอง และเผชิญกับแรงต่างๆที่พุ่งเข้ามาในชีวิต ฝึกจัดการกับการร้องขอ ด้วย ๔ วิธี คือ พาไปไหลลื่นโล่ง เผชิญหน้า หันหนี แล้วอะไรก็ได้อีกอย่าง การฝึกเผชิญหน้ากับความกลัว การต่อว่า การพูดในที่สาธารณะ ด้วยการมีกองหนุนหลังคือผู้คนและครูบาอาจารย์ที่รักเรา

การฝึกฝนจนทำให้ พร หรือคุณค่า ความต้องการต่างๆ เช่น สันติภาพ ความรัก อิสรภาพ กลายเป็น พลัง ในเนื้อในตัวเรา ฝึกวันละ ๑๐ วินาที บ่อยๆ เป็นเวลาหลายเดือนหลายปี

โดยรวมของวันแรก รู้สึกว่าดูแลกายให้ผ่อนคลายนั้นน่าจะดีที่สุดในการพัฒนาทางปัญญาต่อไป

คลิปข้างล่างเป็นส่วนหนึ่งในการอบรม จะเห็นว่าครูเดวิดเป็นกันเอง และทำให้การเรียนรู้เป็นเรื่องสนุก และเกิดประสบการณ์ตรงได้อย่างเนียนๆ เลย